Sophora japonica

Honingboom, japanse honingboom

Sophora japonica (Styphnolobium japonicum) behoort tot de Fabaceae familie. Hij komt oorspronkelijk uit Centraal-China en Korea. In het wild groeit deze boom van nature op dorre vlaktes. Deze sophora werd vaak geplant in de buurt van pagoden wat hem de naam "pagodeboom" opleverde. Hij werd in 1747 in Europa geïntroduceerd. Hij heeft weinig grond nodig, mits deze goed gedraineerd is, en kan goed tegen zomerse droogte als hij eenmaal goed is ingeburgerd. Jonge exemplaren zijn vrij gevoelig voor strenge vorst (-10/12°C op het hoogtepunt), maar volwassen exemplaren zijn bestand tegen extreme kou. De boom heeft over het algemeen een vrij korte stam en een brede, ronde kroon: hij kan even breed als hoog worden. De hoofdtakken staan meestal rechtop, terwijl de jonge twijgen bijna horizontaal staan. De bladverliezende bladeren zijn glanzend donkergroen aan de bovenkant, tot 30 cm lang met zeven tot zeventien deelblaadjes. Ze zijn aan de onderkant zacht behaard en worden in de herfst mooi heldergeel voordat ze vallen. De bloemen, die pas na twintig jaar groei, verschijnen van eind juli tot eind september, afhankelijk van het klimaat. Verschijnen in de vorm van prachtige pluimen van kleine roomwitte bloemen van 30 cm lang. De bloemen zijn nectarhoudend en geurig. De vruchten die volgen zijn hangende peulen die lijken op parelsnoeren. De stam van de Pagodaboom raakt gedraaid naarmate hij ouder wordt en heeft in de lengte gebarsten schors. Het hout is broos en het wortelsysteem is uitgebreid en verspreid: je plant hem best op een beschutte plek, want sterke wind kan hem ontwortelen. Sophora japonica heeft verder weinig last van ziekten en aantastingen.

Beknopte eigenschappen

Bloeiperiode